Een leven in een leven
Door: Petra
24 Mei 2014 | Spanje, Carrión de los Condes
Eerder heb ik het al eens gehad over het feit dat de Camino net een "reality soap" is. Misschien kan ik het beter wat fylosofischer benaderen en het "een leven in een leven" noemen.
De Camino is een ander leven, veel compacter en je beleeft alles veel intenser. Mijn intuitie is hier ook heel sterk, ik zie meteen wat voor vlees ik in de kuip heb. 95% van de pelgrims is sympathiek: de paar onsympathieke pelgrims die ik tegenkwam kwamen uit Nederland!
In dit leven is een dag een week, een week is een maand en een maand is een jaar.
De vriendschappen die ik de eerste weken in Frankrijk en in Spanje heb gesloten, zijn voor het leven (daar) en ik heb ze nu nog. Nieuwe vriendschappen sluiten wordt moeilijker naarmate het einde nadert. Simpelweg omdat de tijd of de energie ontbreekt, of omdat mensen naar huis gaan. Net zoals in het "echte" leven, de vriendschappen uit mijn jeugd heb ik nog steeds. Nieuwe, echte vrienden maak ik, naarmate ik ouder word, niet zo snel meer. Sommigen lopen heel lang met me mee, anderen wat korter.
In dit leven is je "werk" wandelen en na afloop voer je gesprekken, eet je en slaap je.
Als ik straks terugkom ben ik dus eigenlijk twee en een half jaar weggeweest. Als ik het leven in Nederland weer op wil pakken zoals ik gewend was, dan zou ik in dit leven op de Camino dus eigenlijk "dood" moeten gaan.
Echter als ik besluit om het de bladzijde om te slaan, dwz het leven van de Camino voort te zetten, dan heeft de Camino mij veranderd, zoals je wel hoort in de documentaires.
Een simpel leven, zonder verplichtingen. Geen TV, geen krant, weinig internet, geen verjaardagen, geen feesten en partijen. Na het werk een boek pakken of diepzinnige gesprekken voeren.
Of een gite in Frankrijk beginnen ;-)
Overigens, in de afgelopen 2 dagen 55 km gelopen: het weer was goed (wel veel tegenwind) en de weg was vlak. Vandaag de 1100 km behaald, 54 dagen onderweg, halverwege de Spaanse Camino, en nog 405 km naar Santiago!
In Leon besluit ik of ik de overstap naar de Camino Norte zal gaan maken.
De Camino is een ander leven, veel compacter en je beleeft alles veel intenser. Mijn intuitie is hier ook heel sterk, ik zie meteen wat voor vlees ik in de kuip heb. 95% van de pelgrims is sympathiek: de paar onsympathieke pelgrims die ik tegenkwam kwamen uit Nederland!
In dit leven is een dag een week, een week is een maand en een maand is een jaar.
De vriendschappen die ik de eerste weken in Frankrijk en in Spanje heb gesloten, zijn voor het leven (daar) en ik heb ze nu nog. Nieuwe vriendschappen sluiten wordt moeilijker naarmate het einde nadert. Simpelweg omdat de tijd of de energie ontbreekt, of omdat mensen naar huis gaan. Net zoals in het "echte" leven, de vriendschappen uit mijn jeugd heb ik nog steeds. Nieuwe, echte vrienden maak ik, naarmate ik ouder word, niet zo snel meer. Sommigen lopen heel lang met me mee, anderen wat korter.
In dit leven is je "werk" wandelen en na afloop voer je gesprekken, eet je en slaap je.
Als ik straks terugkom ben ik dus eigenlijk twee en een half jaar weggeweest. Als ik het leven in Nederland weer op wil pakken zoals ik gewend was, dan zou ik in dit leven op de Camino dus eigenlijk "dood" moeten gaan.
Echter als ik besluit om het de bladzijde om te slaan, dwz het leven van de Camino voort te zetten, dan heeft de Camino mij veranderd, zoals je wel hoort in de documentaires.
Een simpel leven, zonder verplichtingen. Geen TV, geen krant, weinig internet, geen verjaardagen, geen feesten en partijen. Na het werk een boek pakken of diepzinnige gesprekken voeren.
Of een gite in Frankrijk beginnen ;-)
Overigens, in de afgelopen 2 dagen 55 km gelopen: het weer was goed (wel veel tegenwind) en de weg was vlak. Vandaag de 1100 km behaald, 54 dagen onderweg, halverwege de Spaanse Camino, en nog 405 km naar Santiago!
In Leon besluit ik of ik de overstap naar de Camino Norte zal gaan maken.
-
24 Mei 2014 - 21:06
Anka:
hoi Petra, nou, je bent inderdaad wel heel erg filosofisch aan het denken! Maar ik begrijp het wel. Ik had het er nog met Ron over hoe het je zou vergaan als je weer op je werk bent en het 'gewone' leven (= the rat race) weer begint. Maar misschien dat je door deze ervaring e.e.a. kunt relativeren, in ieder geval getuigt je laatste berichtje hier wel van.
Ik kijk er zó naar uit om elkaar weer te spreken in september. We moeten er een extra lange 'sessie' van maken, dus niet om 21u op de borrel, maar véél eerder.
Lieve groeten,
Anka -
24 Mei 2014 - 22:05
Marjon:
Je maakt het in ieder geval spannend!
Heb me zitten afvragen wat je precies bedoelt met de keuzes die voor je liggen. Hoe je je voelt. Ik moet terugdenken aan drie jaar Saba en Bonaire: De zon is feller, de drank sterker, vriendschappen intenser en tegelijkertijd leeft het weggaan van iedereen inclusief jezelf, altijd met je mee.
Het goeie nieuws is dan dat het oude leven in NL er hoe dan ook niet meer zal zijn. If you like it or not ;-) Jouw bril is definitief veranderd van kleur :-) Dat is mooi :-) De uitdaging is, hoe leg je het aan iedereen uit die denkt op jouw oude voet weer door te kunnen gaan?
Een boek schrijven?
Maar misschien is het totaal anders voor jou xxx
Hang in there, you will find your way! Letterlijk en figuurlijk ;-)
-
24 Mei 2014 - 22:13
Jeanne En Piet.:
Hoi Petra,
Je bent echt filosofisch, maar ik ken je ook nog niet zo lang! Ben benieuwd of er straks in je" nieuwe "leven nog zin hebt in een spelletje wordfeud. Ik geniet nu in ieder geval van je mooie verhalen! Soms zou ik daar ook wel willen lopen, als het leven hier weer eens hectisch is.
Geniet nog maar van het mooie camino leven! Groetjes,
Jeanne en Piet -
25 Mei 2014 - 11:03
Peter Dudink:
Hoi Petra
Natascha is het met je eens, over dat weinig nodig hebben in het leven,wij hebben net veel gewandeld op de azoren ,dan blijkt dat alles heerlijk ver van je af staat.
Wereld problemen, uit egoisme vaak wat gaat het ons aan eigenlijk om dat elke dag te moeten aanhoren.
Wij genieten elke weer van je mooie verhalen,top.
Groeten Natascha/ Peter -
25 Mei 2014 - 17:56
:
Overigens is 95 % van de pelgrims sympathiek: de enige onsympathieke pelgrims die ik heb ontmoet kwamen uit Nederland! -
25 Mei 2014 - 19:56
ADRIE GROEN:
Ik heb de indruk dat het best naar je zin gaat. Het einde komt in zicht al zal het laatste stuk best heftig zijn.
Wij wensen je nog veel wandelplezier voor die laatste "paar"honderd kilometers.
Groetjes Rob en A3 -
28 Mei 2014 - 19:17
Gre:
Petra, Karin en ik genieten nog steeds van je reisverslagen, en na het lezen hiervan krijgen we zelf ook een beetje de kriebels, wie weet komt het er ooit nog van.
Al lijkt het me wel een hele opgave.
Verstand op nul en lopen maar, Petra sterkte voor de laatste loodjes, en geniet van al het moois wat je padje kruist..
Groetjes, Gre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
