Gite Donativo
Door: Petra
22 April 2014 | Frankrijk, Auvillar
Inmiddels 22 dagen en 440 km gelopen. Officieel is het 485 km maar ik heb dus 45 km overgeslagen omdat ik 2 trajecten vorig jaar al heb gedaan. En ook om de meiden uit NZ te ontlopen. Ondertussen ben ik aanbeland in de vruchtbare streken van de Gascogne in het voorland van de Pyreneeën. Ik zie veel fruitbomen met vijgen en kersen en plastic tunnels waar courgettes of sla in worden gekweekt.
Het was mooi weer op Tweede Paasdag, maar vanmorgen weer regen: dat is op zich niet zo erg maar het wordt zo'n blubberbende en ik zie er niet uit.
Gister in het plaatsje Castet Arrooy in een Gite Donativo geslapen. Daar mag je zelf weten wat je betaalt. Het was duidelijk een Hippie Commune en heette La Liene en La Tortue, het konijn en de schildpad.
Vooruit maar, dacht ik, ondanks dat het er erg smerig was; ik was alleen op de grote kamer. Later kwam er echter nog een gast! Een jonge hippie, Yannik. Een werkloze Fransman van 37 die met weinig geld toe kan, op blote voeten in sandalen wandelt en altijd lacht. Hij loopt de Camino als therapie, het helpt hem om zijn hoofd leeg te maken.
En hij was enorm stil in de nacht :-)
Zo zijn er wel meer, die lopen omdat ze gek worden van eenzaamheid, en hopen op de Camino nieuwe mensen te ontmoeten. Ik loop hem eigenlijk alleen vanwege de sportieve uitdaging, de natuur, de mensen en mijn talenkennis (behalve Frans). En misschien om te leren loslaten. Maar niet uit eenzaamheid ;-)
Het eten werd pas om 21:00 uur opgediend, maar was wel vegetarisch. Het werd BUITEN opgediend, waar het bijna vroor. Er werd geen alcohol getapt, maar er werd wel flink gerookt. Ik denk dat ik hier inmiddels toch te oud voor ben. Maar de mensen waren erg gastvrij, en ze hadden een snelle computer en een wasmachine :-). Ik heb 20 euro betaald. Later hoorde ik dat de Fransen in de Gite Communal hadden geslapen, ieder een kamer voor zichzelf, en brandschoon. Zo weet je het maar nooit.
Gemiddeld kost een Gite met demi pension 32 euro, en een chambre d'Hote 50 euro pp, maar dan zonder warm eten. Soms doe ik dat wel, al was het maar om de GROTE HANDDOEK of HET SCHONE BEDDEGOED te doen.
Vandaag slaap ik in een soort chalet, ik heb een kamertje voor mezelf met een stapelbed, naast mij in een grote kamer liggen 6 Fransen...Zij lopen met een kleine rugzak en de bagage wordt vervoerd. Neppers dus.
Ik kom ook nog regelmatig de groep van 6 Duitsers tegen, zij zitten s' morgens om 11 uur al aan de bier!
Inmiddels ben ik er wel achter dat Fransen heel veel woorden gebruiken om in principe heel weinig zeggen: maar ik vind het wel een mooie taal. Vandaag bij het Repas zat ik met 13 Fransen aan tafel, die geen van allen een andere taal spraken. Met mijn tablet en vertaalapp kom ik een heel eind. Maar dan mis ik wel mijn vriendinnen uit NZ, en de Nederlandse taal helemaal. Ik begin soms al in mezelf te praten!
Straks in Spanje zal ik veel meer nationaliteiten tegenkomen, hier is het 90% Frans wat ik tegenkom.
Het was mooi weer op Tweede Paasdag, maar vanmorgen weer regen: dat is op zich niet zo erg maar het wordt zo'n blubberbende en ik zie er niet uit.
Gister in het plaatsje Castet Arrooy in een Gite Donativo geslapen. Daar mag je zelf weten wat je betaalt. Het was duidelijk een Hippie Commune en heette La Liene en La Tortue, het konijn en de schildpad.
Vooruit maar, dacht ik, ondanks dat het er erg smerig was; ik was alleen op de grote kamer. Later kwam er echter nog een gast! Een jonge hippie, Yannik. Een werkloze Fransman van 37 die met weinig geld toe kan, op blote voeten in sandalen wandelt en altijd lacht. Hij loopt de Camino als therapie, het helpt hem om zijn hoofd leeg te maken.
En hij was enorm stil in de nacht :-)
Zo zijn er wel meer, die lopen omdat ze gek worden van eenzaamheid, en hopen op de Camino nieuwe mensen te ontmoeten. Ik loop hem eigenlijk alleen vanwege de sportieve uitdaging, de natuur, de mensen en mijn talenkennis (behalve Frans). En misschien om te leren loslaten. Maar niet uit eenzaamheid ;-)
Het eten werd pas om 21:00 uur opgediend, maar was wel vegetarisch. Het werd BUITEN opgediend, waar het bijna vroor. Er werd geen alcohol getapt, maar er werd wel flink gerookt. Ik denk dat ik hier inmiddels toch te oud voor ben. Maar de mensen waren erg gastvrij, en ze hadden een snelle computer en een wasmachine :-). Ik heb 20 euro betaald. Later hoorde ik dat de Fransen in de Gite Communal hadden geslapen, ieder een kamer voor zichzelf, en brandschoon. Zo weet je het maar nooit.
Gemiddeld kost een Gite met demi pension 32 euro, en een chambre d'Hote 50 euro pp, maar dan zonder warm eten. Soms doe ik dat wel, al was het maar om de GROTE HANDDOEK of HET SCHONE BEDDEGOED te doen.
Vandaag slaap ik in een soort chalet, ik heb een kamertje voor mezelf met een stapelbed, naast mij in een grote kamer liggen 6 Fransen...Zij lopen met een kleine rugzak en de bagage wordt vervoerd. Neppers dus.
Ik kom ook nog regelmatig de groep van 6 Duitsers tegen, zij zitten s' morgens om 11 uur al aan de bier!
Inmiddels ben ik er wel achter dat Fransen heel veel woorden gebruiken om in principe heel weinig zeggen: maar ik vind het wel een mooie taal. Vandaag bij het Repas zat ik met 13 Fransen aan tafel, die geen van allen een andere taal spraken. Met mijn tablet en vertaalapp kom ik een heel eind. Maar dan mis ik wel mijn vriendinnen uit NZ, en de Nederlandse taal helemaal. Ik begin soms al in mezelf te praten!
Straks in Spanje zal ik veel meer nationaliteiten tegenkomen, hier is het 90% Frans wat ik tegenkom.
-
22 April 2014 - 20:21
André En Carrolien:
Hoi Petra, ook wij volgen net als heel veel anderen uiteraard je reis naar Santiago. Het is echt heel leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Alweer ruim 3 weken op pad, de tijd vliegt gewoon. Al die verschillende mensen die je ontmoet, en al die indrukken die je opdoet. Je moet waarschijnlijk straks echt bijkomen van dit alles. We hebben ook nog even de uitzending van het Kruispunt terug gezien want eerder hadden we die gasten ook al gevolgd. We zijn benieuwd wat voor blijvende gevolgen deze reis voor jou heeft. Misschien ga je wel het klooster in, je schrijft tenminste dat je bent gaan geloven. We gaan het meemaken. Nou, maar weer heel veel wandelplezier en blijf genieten hè!
Lieve groet van André en Carrolien -
22 April 2014 - 20:27
:
Het klooster in, dat zou toch een giller zijn! -
22 April 2014 - 20:46
Ada:
Chère amie,
Ik denk dat het een goed idee is om je Nederlands te onderhouden door in jezelf te praten. Hopelijk doe je dat niet meer als je weer terug bent in NL want dan zal iedereen denken dat er echt iets met je is gebeurd en dan in negatieve zin.
Met Pasen zaten wij een fles wijn te drinken met in gouden letters Cahors erop en daaronder die bekende brug ook van goud. Ik dacht nog wie had het nou kort geleden nog over Cahors? Jij natuurlijk! Ik heb dus nu ook wat van Cahors geproefd!
Ik zal het voor je bewaren! Of ligt de fles al in de glasbak?
De afgelopen week heb ik 'slachtoffers' gevonden voor The Hadrian Wall! Maar ik ga nu eerst in het Wiener Wald wandelen. Wat klinkt dat braafjes!
Houd je haaks met die Fransen. Ik vind toch dat je vorderingen maakt wat betreft de luistervaardigheid doordat je hebt geconcludeerd dat ze eigenlijk niets zeggen.
@plus!
Ada
-
22 April 2014 - 22:27
Anka:
hoi Petra,
meid, als ik lees over die smerige gites etc., brrr niks voor mij. Maar ja, het hoort erbij, denk ik dan maar. Gites communales kunnen inderdaad vaak beter zijn (net zoals campings municipals) ze worden door de gemeente of departement gerund en zijn vaak erg netjes.
Tsja, dat Frans hè. Het is een mooie, maar inderdaad moeilijke taal en het scheelt heel erg waar je zit. Hier in Picardie kan je echt niks verstaan, daar spreken ze Ch'ti, een soort West-Fries. Er is ook een speciaal woordenboek voor, dus je begrijpt dat dat voor ons niet makkelijk converseren is. Maar toen ik onlangs een stel Parijzenaren sprak : een makkie, ik kon heerlijk met ze praten, geen probleem. Jij komt natuurlijk door allerlei departementen met allemaal hun eigen 'taal' en dat is best moeilijk.
Hé, niet het klooster in gaan hoor na de Camino, bah, het leven is veel te leuk. Je schrijft dat je bent gaan geloven, maar dat hoeft natuurlijk niet speciaal in God te zijn. Je kan iets ervaren, waardoor je denkt dat er méér is, maar ik houd het liever op geloof in de geest. Mensen die zijn overleden en je op de goede weg leiden of anderszins begeleiden. Daar geloof ik echt in. Net zoals in reincarnatie. Daar hebben we het nog wel over als we in Nederland zijn en jullie bij ons zijn.
Jammer van de regen, maar hier in noord-Frankrijk is het mooi, dus dat komt vast ook jouw kant op.
-
23 April 2014 - 21:13
Irma:
Nou Pe,
Er is een columnist aan jou verloren gegaan!
Ik geniet van je belevenissen en prachtige foto's.
Goede reis verder en gedraag je (:
Liefs Irma -
23 April 2014 - 21:30
Corrie:
Her gaat goed zo te lezen Petra, mooi om je wandeling zo te volgen. Er gebeurt genoeg bij je. Gr. Kees en Corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
