Conques
Door: Petra
11 April 2014 | Frankrijk, Conques
Gister, donderdag 10 april, zijn we aangekomen in het prachtige plaatsje Conques. Conques is vooral bekend om zijn timpaan, welk het laatste oordeel uitbeeldt. Ook schijnen hier de overblijfselen te zijn van de martelares Fides: een reliekschrijn. De hele Camino is boordevol legendes en heiligen.
Tien dagen gelopen en 208 km. Ze zeggen wel dat je na 200 km in een soort "flow" komt, omdat je dan door hebt hoe alles werkt.
We logeren in de Abdij van Conques en hebben vandaag een rustdag. Onze groep is nog steeds compleet, al hebben we afscheid van Ayako genomen, zij liep slechts tot Conques.
Lise van 20 heeft zich nu ook bij ons aangesloten: zij komt uit Parijs en wil volgend seizoen de Grafische School gaan doen ;-).
Het is heel bijzonder om te ontbijten met monniken... En gister na het diner was er alweer een mis voor pelgrims, ik wordt nog Roomser dan de Paus.
Afgelopen dagen waren zwaar. Het was warm, ik had diarree, zere vinger, kapotte lip en zakte tot mijn enkels in de modder.
Dinsdag, de dag dat we naar Massip liepen, was maar liefst 26 km, alleen maar klimmen in de hitte, achter elke heuvel een nieuwe heuvel, geen water meer, ondanks borden die je wijs maken dat het wel zo is ;-(
Gister hadden we ook zo een dag en we zaten er allemaal doorheen, vandaar het besluit tot deze rustdag. Het is wel jammer om sommige mensen te moeten laten gaan, zoals de Franse heren en Ann-Marie, een Franse dame van 54. Het blijft een kwestie van afscheid nemen en nieuwe ontmoetingen.
Het lijkt wel of er primitieve instincten naar boven komen: zo liet Helen haar vriendin Migg in de steek toen we het zo zwaar hadden op die heuvel; je hebt alle energie nodig voor jezelf. Gelukkig heb ik aan niemand verantwoording af te leggen.
Ook is het wel grappig hoe de Fransmannen ons ineens zagen staan gisteravond: eerder liepen we al 7 dagen achter elkaar aan of voor elkaar uit. Dan stonden zij uit te hijgen na een klim en huppelde ik ze voorbij. Een gesprek zat er niet in vanwege de taal, alleen maar lachen en proosten.
Maar gister leken ze eindelijk te beseffen dat we van het andere geslacht waren; er broeide iets. Dus maar goed dat ze nu een dag op voor liggen;-)
Tegenover het afzien staan natuurlijk heel veel mooie dingen.
De bijzondere ontmoetingen, de geurende bloesem, geweldige bloemenpracht en natuurlijk het schitterende weer. We hebben in 10 dagen slechts 2 x een motregentje gehad (just a drizzle).
Ook het doornemen van de dag bij het diner, als je lekker hebt gedouched en heerlijk aan de wijn zit is genieten. Evenals het samen delen van de laatste druppels water; de ware Camino spirit!
Maar bovenal ben ik dankbaar: dankbaar dat ik de mogelijkheid kreeg om dit te doen en dat ik hier daadwerkelijk loop! Soms dan springen er spontaan tranen in mijn ogen van geluk.
Ik heb een pakketje naar huis gestuurd met 1 kilo aan kleding: de rugzak was gewoon te zwaar en je kunt hier eventueel alles kopen. Ik denk dat het vanaf nu alleen maar warmer zal worden. We zullen voortaan niet al te vaak 25 km meer lopen; Beter om kortere afstanden te doen dan een rustdag in te lassen.
Het schijnt ook zo te zijn dat er steeds minder pelgrims vanaf le Puy vertrekken: de prijs gaat alleen maar omhoog en dat kunnen niet alle pelgrims zich veroorloven. Vandaar dat de meesten bij st Jean de Port starten.
Ik heb pas twee pelgrims op de fiets gezien (die hadden het zwaar!) en slechts een andere Nederlandse ontmoet: ene Willie maar zij liep in tegenovergestelde richting. Soms mis ik het wel, het Nederlands, alles gaat in het Engels of het kleine beetje Frans dat ik spreek.
Ik weet niet of ik inmiddels ben afgevallen: Ik eet ook heel veel.
Migg in ieder geval wel, maar zij was dan ook erg "stevig". Ergens hadden we hier wel een "belt shop" verwacht.
Er wordt ook wel gezegd dat je vertrekt als een wandelaar, maar terugkomt als een pelgrim.
A tout a l'heur
Tien dagen gelopen en 208 km. Ze zeggen wel dat je na 200 km in een soort "flow" komt, omdat je dan door hebt hoe alles werkt.
We logeren in de Abdij van Conques en hebben vandaag een rustdag. Onze groep is nog steeds compleet, al hebben we afscheid van Ayako genomen, zij liep slechts tot Conques.
Lise van 20 heeft zich nu ook bij ons aangesloten: zij komt uit Parijs en wil volgend seizoen de Grafische School gaan doen ;-).
Het is heel bijzonder om te ontbijten met monniken... En gister na het diner was er alweer een mis voor pelgrims, ik wordt nog Roomser dan de Paus.
Afgelopen dagen waren zwaar. Het was warm, ik had diarree, zere vinger, kapotte lip en zakte tot mijn enkels in de modder.
Dinsdag, de dag dat we naar Massip liepen, was maar liefst 26 km, alleen maar klimmen in de hitte, achter elke heuvel een nieuwe heuvel, geen water meer, ondanks borden die je wijs maken dat het wel zo is ;-(
Gister hadden we ook zo een dag en we zaten er allemaal doorheen, vandaar het besluit tot deze rustdag. Het is wel jammer om sommige mensen te moeten laten gaan, zoals de Franse heren en Ann-Marie, een Franse dame van 54. Het blijft een kwestie van afscheid nemen en nieuwe ontmoetingen.
Het lijkt wel of er primitieve instincten naar boven komen: zo liet Helen haar vriendin Migg in de steek toen we het zo zwaar hadden op die heuvel; je hebt alle energie nodig voor jezelf. Gelukkig heb ik aan niemand verantwoording af te leggen.
Ook is het wel grappig hoe de Fransmannen ons ineens zagen staan gisteravond: eerder liepen we al 7 dagen achter elkaar aan of voor elkaar uit. Dan stonden zij uit te hijgen na een klim en huppelde ik ze voorbij. Een gesprek zat er niet in vanwege de taal, alleen maar lachen en proosten.
Maar gister leken ze eindelijk te beseffen dat we van het andere geslacht waren; er broeide iets. Dus maar goed dat ze nu een dag op voor liggen;-)
Tegenover het afzien staan natuurlijk heel veel mooie dingen.
De bijzondere ontmoetingen, de geurende bloesem, geweldige bloemenpracht en natuurlijk het schitterende weer. We hebben in 10 dagen slechts 2 x een motregentje gehad (just a drizzle).
Ook het doornemen van de dag bij het diner, als je lekker hebt gedouched en heerlijk aan de wijn zit is genieten. Evenals het samen delen van de laatste druppels water; de ware Camino spirit!
Maar bovenal ben ik dankbaar: dankbaar dat ik de mogelijkheid kreeg om dit te doen en dat ik hier daadwerkelijk loop! Soms dan springen er spontaan tranen in mijn ogen van geluk.
Ik heb een pakketje naar huis gestuurd met 1 kilo aan kleding: de rugzak was gewoon te zwaar en je kunt hier eventueel alles kopen. Ik denk dat het vanaf nu alleen maar warmer zal worden. We zullen voortaan niet al te vaak 25 km meer lopen; Beter om kortere afstanden te doen dan een rustdag in te lassen.
Het schijnt ook zo te zijn dat er steeds minder pelgrims vanaf le Puy vertrekken: de prijs gaat alleen maar omhoog en dat kunnen niet alle pelgrims zich veroorloven. Vandaar dat de meesten bij st Jean de Port starten.
Ik heb pas twee pelgrims op de fiets gezien (die hadden het zwaar!) en slechts een andere Nederlandse ontmoet: ene Willie maar zij liep in tegenovergestelde richting. Soms mis ik het wel, het Nederlands, alles gaat in het Engels of het kleine beetje Frans dat ik spreek.
Ik weet niet of ik inmiddels ben afgevallen: Ik eet ook heel veel.
Migg in ieder geval wel, maar zij was dan ook erg "stevig". Ergens hadden we hier wel een "belt shop" verwacht.
Er wordt ook wel gezegd dat je vertrekt als een wandelaar, maar terugkomt als een pelgrim.
A tout a l'heur
-
11 April 2014 - 11:48
Jeanne Peetes:
Ha Petra,
Geweldig, zoals je het doet. Gemiddeld 20 km!!
Wat extra zegen kan ook geen kwaad. Het is bijna Pasen;-).
Ook mooie foto's.
Groetjes,
Piet en Jeanne -
11 April 2014 - 15:36
Johan:
Hoi Pe, Prachtig dat je zo geniet... Kan me zo voorstellen dat je het 'normale' leven helemaal vergeet en de primaire, elementaire dingen enorm gaat waarderen. Het weer, de omgang met anderen en het afzien... Veel succes verder en zet 'm op...
-
11 April 2014 - 17:19
Ans:
Hallo Petra, wat herkenbaar om te lezen dat je, je zo'n bofkont en geluksvogel voelt. De tranen van geluk en dankbaarheid, prachtig. Je medewandelaars zullen inderdaad wel eens wisselen, maar je zult ze wellicht ook weer tegenkomen. Je schrijft heel erg leuk en leesbaar. We genieten met je mee, vooral de pelgrimsmaaltijden zie ik zo weer voor me, met velen aan tafel en de gebaren maken wegwijs, dik geniet met een hoofdletter G.
Het ziet er prachtig uit op de foto's. Pittige paden!
Nog mooie kilometers liggen in het verschiet, Buen Camino, Ans. -
11 April 2014 - 18:32
Anka:
wat is het toch leuk om hier thuis je tocht te volgen en dat je zo geniet (en afziet af en toe, maar daar is het ook een pelgrimstocht voor, nietwaar?). Wat bijzonder om met monniken te eten, je maakt nog wat mee zo. Conques ken ik en is inderdaad schitterend hè. Ja, ik ken de streek waar jij nu loopt redelijk goed, maar wel kamperend en met de auto gedaan en niet zo sportief als jij.
Goed idee om minder per dag te lopen en minder rustdagen te nemen. 26 km door berglandschap lijkt me inderdaad niet niks.
Ik kijk al weer uit naar je volgende verslag. Veel plezier en laat die broeierige mannen maar lekker een dag op voor lopen :-)
Anka
-
11 April 2014 - 21:50
Anita:
Hoi Petra,
Echt super om je te volgen! Het lijkt wel of ik een beetje meeloop. Je schrijft echt heel leuk! Prachtige foto's! Succes! -
12 April 2014 - 17:02
Ans:
Je had journaliste moeten worden, je schrijft echt heel goed.
Groetjes van je zus -
12 April 2014 - 17:02
Ans:
Je had journaliste moeten worden, je schrijft echt heel goed.
Groetjes van je zus -
12 April 2014 - 21:56
Jacolien:
Hee die Pé, mooie verhalen over alles wat je tegenkomt. Theo en ik kwamen deze week ook iets tegen: we waren in Utrecht aan het wandelen en kwamen langs het Nederlands Genootschap van Sint Jacob!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
