Saint Jean Pied de Port
05 Mei 2014 | Frankrijk, Navarrenx
Gister aangekomen in Saint Jean Pied de Port, aan de voet van de Pyreneen. Na Navarrenx nog 3 etappes gelopen, waarvan 2 dagen in de regen en de boue. Gister begon het eindelijk op te klaren en vandaag is het 27 graden!
Ik heb nu totaal 718 km gelopen in 34 dagen. De eerste 3 weken prachtig weer en daarna bijna 2 weken regen. De vierde week wat krakkemikkig maar nu zijn we er weer. En geloof me, iedereen heeft zo zijn dip of mankementen.
Het waren wel heel mooie wandelingen door Baskenland. Het is er heel erg groen en er zijn veel schapen (moutons). De Basken hebben een aparte taal dat nergens toe is te herleiden; het land ligt deels in Frankrijk en deels in Spanje. Vroeger waren er meen ik terrorristen die streden voor een onafhankelijk Baskenland; de ETA?
Het land doet me denken aan Schotland: Ik heb in Ostabat geslapen in een chambre d'Hote, een ferme (boerderij) waar schapen werden gemolken. Het was er heel speciaal, moeder en dochter melkten samen 450 schapen, en de kaas uit deze streek heet "Fromage des Pyrenees".
Vlak voor Ostabat is de steen van Gibraltar: hier komen 3 Franse pelgrims routes samen, die van Vezelay, Tours en Le Puy.
Vandaag eindelijk weer een rustdag en ik heb het druk: Naar de kapper, nieuwe broek gekocht (mt38!), naar het postkantoor (2 kilo naar huis gestuurd), alles wassen, schoenen poetsen etc.
Gisteravond met Helen en Lise en Roger gegeten en afscheid genomen. Lise ging vandaag de Pyreneen over en Helen ging een paar dagen in Frankrijk reizen: Migg liep gister al door naar Pamplona. Helen dr benen kunnen niet meer verder. Maar haar doel is bereikt en dat was 750 km lopen naar St Jean de Port. Niemand had verwacht dat ze het zou halen.
Zij en Migg hebben nog wel 5 dagen ruzie gehad onderweg: dat was vanwege Lise die te veel aandacht van Helen kreeg. Dan had ik het toch goed aangevoeld, dat ik ook te goed kon opschieten met Helen. Daarom was ik toen vooruit gegaan.
Met Helen kon ik erg lachen. Zo vroeg ik haar bijvoorbeeld eens of ze nog naar een zekere kerk in een bepaalde plaats was geweest. Ze keek me aan en zei; Churches? Fuck the churches! I am only looking for pharmacies!
Albert Fleurit is er ook; Hij had een ontsteking in zijn been maar mag na 4 dagen rust morgen toch verder gaan. Zo zie je maar; 30 km per dag is nergens goed voor.
Dan blijf ik dus over met 3 mannen met wie ik morgen tot Hounto zal lopen, dat is 7 km omhoog. De rest doen we dan woensdag. Dus eigenlijk heb ik bijna 2 rustdagen! Je kunt ook tot Orisson (10 km) lopen maar daar is het altijd volgeboekt.
Ook kwam ik Bob weer tegen en de twee Nederlanders, Frits en Peter: De enige Nederlanders tot nu toe. Bij Ostabat zag ik de eerste pelgrim met een ezel en een pelgrim op de fiets; die zag er afgetraind uit!
Met mam gaat het in zoverre beter dat ze morgen naar huis mag, weliswaar met thuiszorg. Een hele geruststelling want eerst was ze nog wat in de war door de narcose. Ik heb erg getwijfeld of ik naar huis zou gaan. Elke dag een kaarsje opgestoken en gebeden: waarschijnlijk is het toch de bedoeling dat ik doorloop!
Spanje: Here I come!
Ik heb nu totaal 718 km gelopen in 34 dagen. De eerste 3 weken prachtig weer en daarna bijna 2 weken regen. De vierde week wat krakkemikkig maar nu zijn we er weer. En geloof me, iedereen heeft zo zijn dip of mankementen.
Het waren wel heel mooie wandelingen door Baskenland. Het is er heel erg groen en er zijn veel schapen (moutons). De Basken hebben een aparte taal dat nergens toe is te herleiden; het land ligt deels in Frankrijk en deels in Spanje. Vroeger waren er meen ik terrorristen die streden voor een onafhankelijk Baskenland; de ETA?
Het land doet me denken aan Schotland: Ik heb in Ostabat geslapen in een chambre d'Hote, een ferme (boerderij) waar schapen werden gemolken. Het was er heel speciaal, moeder en dochter melkten samen 450 schapen, en de kaas uit deze streek heet "Fromage des Pyrenees".
Vlak voor Ostabat is de steen van Gibraltar: hier komen 3 Franse pelgrims routes samen, die van Vezelay, Tours en Le Puy.
Vandaag eindelijk weer een rustdag en ik heb het druk: Naar de kapper, nieuwe broek gekocht (mt38!), naar het postkantoor (2 kilo naar huis gestuurd), alles wassen, schoenen poetsen etc.
Gisteravond met Helen en Lise en Roger gegeten en afscheid genomen. Lise ging vandaag de Pyreneen over en Helen ging een paar dagen in Frankrijk reizen: Migg liep gister al door naar Pamplona. Helen dr benen kunnen niet meer verder. Maar haar doel is bereikt en dat was 750 km lopen naar St Jean de Port. Niemand had verwacht dat ze het zou halen.
Zij en Migg hebben nog wel 5 dagen ruzie gehad onderweg: dat was vanwege Lise die te veel aandacht van Helen kreeg. Dan had ik het toch goed aangevoeld, dat ik ook te goed kon opschieten met Helen. Daarom was ik toen vooruit gegaan.
Met Helen kon ik erg lachen. Zo vroeg ik haar bijvoorbeeld eens of ze nog naar een zekere kerk in een bepaalde plaats was geweest. Ze keek me aan en zei; Churches? Fuck the churches! I am only looking for pharmacies!
Albert Fleurit is er ook; Hij had een ontsteking in zijn been maar mag na 4 dagen rust morgen toch verder gaan. Zo zie je maar; 30 km per dag is nergens goed voor.
Dan blijf ik dus over met 3 mannen met wie ik morgen tot Hounto zal lopen, dat is 7 km omhoog. De rest doen we dan woensdag. Dus eigenlijk heb ik bijna 2 rustdagen! Je kunt ook tot Orisson (10 km) lopen maar daar is het altijd volgeboekt.
Ook kwam ik Bob weer tegen en de twee Nederlanders, Frits en Peter: De enige Nederlanders tot nu toe. Bij Ostabat zag ik de eerste pelgrim met een ezel en een pelgrim op de fiets; die zag er afgetraind uit!
Met mam gaat het in zoverre beter dat ze morgen naar huis mag, weliswaar met thuiszorg. Een hele geruststelling want eerst was ze nog wat in de war door de narcose. Ik heb erg getwijfeld of ik naar huis zou gaan. Elke dag een kaarsje opgestoken en gebeden: waarschijnlijk is het toch de bedoeling dat ik doorloop!
Spanje: Here I come!
-
05 Mei 2014 - 18:12
Jeanne Peeters:
Hoi Petra,
Wat een mooie foto's. Wat een mooie streek. Zeker als de zon schijnt. Je ziet er goed uit.
Fijn dat je moeder weer uit het ziekenhuis mag. Je kunt nu met een gerust hart verder lopen. Op naar Spanje.
Groetjes Piet en Jeanne -
05 Mei 2014 - 19:08
Ada:
Chère amie,
Je 'Boue' verslag was nogal verontrustend, ben blij te horen dat het ook met je moeder weer beter gaat. Ik vind de foto's met de schapen heel leuk. Misschien word je wel herderin in je eventuele après Santiago leven. Ik heb een heel oud boek van Baskenland met mooie foto's omdat ik er ooit een keer heen wil.. Die foto met die hoed vind ik minder. Het lijkt wel of je auditie doet voor de rol van oude tante. In Nederland wordt overal Bevrijdingsdag gevierd met veel bier.
Dat proberen warm te eten tussen de middag lijkt me heel goed. Maar ja, het is natuurlijk niet altijd mogelijk.
Il faut tenir le coup! Bon courage met de laatste Franse loodjes (plombjes). Frans Baskenland is ETA-vrij volgens mij. Maar over de grens moet je oppassen!!!!!!!!
À la prochaine!
Ada
-
05 Mei 2014 - 20:17
Anka:
Hoi Petra, fijn dat je al zo ver gevorderd bent. Ik vind het zó jammer dat wij pas over 3 weken in de buurt van St. Jean zijn. Het zou toch leuk geweest zijn als wij daar tegelijk met jou geweest zouden zijn, maar ja, helaas.... Maar we kunnen dan wel de omgeving zien waar je zo al gelopen hebt. Ja, je loopt nu wel in een heel mooie streek, prachtige foto's! Maatje 38, heerlijk toch? Gaat het al weer een beetje beter met de fysieke toestand? Frietkotten gevonden? Fijn dat het goed gaat met je moeder, dat is weer een 'last' minder (en je had al 2 kilo naar NL gestuurd :-). Kaarsen opsteken helpt héél veel, in Spanje hebben we ..tig kaarsen aangestoken voor ons achterneefje en...... hij hoeft geen chemo meer! Dus blijf maar lekker opsteken en goede gedachten erbij houden.
Voorlopig, althans volgens de meteo, hou je wel lekker wandelweer. Die regen mag nou wel weer eens een tijdje wegblijven (vinden wij ook en gisteren en vandaag was het inderdaad super weer).
Hou vol meid, je gaat het redden, zeker met al die vrienden om je heen.
Salut! Anka en Ron -
05 Mei 2014 - 20:44
Corrie:
Petra het gaat weer goed gelukkig, ik vind het knap hoor. Heb net de fietsvierdaagse gedaan en vond het zo wel weer goed, moest toen wel even aan je denken zo'n tijd onderweg. Ik weet niet of ik het volhield . Toy, toy hé leuke verslagen hoor. .Kees en Corrie -
05 Mei 2014 - 23:18
Ans Zonneveld:
Jemig, je hebt er goed de sokken in, wat gaat het snel. Prachtige foto's ook, o,o, vorig jaar was ik ook aan de wandel. Je doet het goed, even wat rust en dat het met je moeder beter gaat is heel maal top. Doorgaan met genieten dus. Grote groeten van Ans. -
06 Mei 2014 - 20:26
Helma:
Hallo Petra,al je mooie verhalen gelezen. Geweldig zoals je dat doet,maar wat lees ik nu ben jij vreemd gegaan. Groetjes van je kapster -
06 Mei 2014 - 21:34
Cor:
He Petra,
Wat een tocht he.Op naar Pamplona.mijn startplaats.Vergeet de stierenstraat niet.
Leuke plaats,volgens mij mooie overnachtmogelijkheden.
Maar een pelgrim gaat toch niet naar de kapper? Die moet lopen en ontberen.
Niet dat ik je het niet gun maar het is nou eenmaal afzien.
Nou,volhouden is het motto.Zo te horen heb je nu mooi weer dus dat vergemakkelijkt
het lijden.
Succes en groeten,
Cor -
08 Mei 2014 - 22:57
:
Haha die Helma, ja ik vind dat ze het niet eens zo slecht heeft gedaan, kijk maar eens op de fotos. En dat voor maar 29 euro!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
