Leon
Door: Petra
29 Mei 2014 | Spanje, Villar de Mazarife
Gister aangekomen in Leon. Ik vond het geen mooie stad en ook geen mooie wandeling. Voordat je in de stad bent loop je 3 uur langs de snelweg en als je de stad verlaat ook bijna 3 uur. Alleen het kleine centrum is autovrij en zelfs dat is nog maar sinds een paar jaar geloof ik. Ik had dan ook geen behoefte aan een rustdag in deze stad, ondanks zijn culturele hoogtepunten. Inmiddels ben ik een beetje "overchurched" geraakt.
Wat wel leuk was is dat "mijn familie" weer herenigd is in Leon, daar waren Albert, Roger, Walter en een nieuwe vriend, Sietse, uit Friesland. We hebben gisteravond samen gegeten en we lopen nu dezelfde afstanden, maar wel afzonderlijk. We hebben uiteindelijk na al die weken dan toch een "groep" gevormd.
In de auberge hier kun je kiezen uit bedden van 5, 9 of 15 euro. Ik kan het niet meer opbrengen die zalen en neem steeds een prive bed. Maar zelfs daar is heel veel geluid, en de muren zijn flinterdun. Ik heb het meegemaakt dat mijn kamer naast dat van een stel Spaanse mannen was. Ze maakten zoveel kabaal dat ik dacht dat ze met zn vieren waren maar de dag erna bleken er maar 2 bedden te staan! Ik kon ze zelfs horen snurken door de muur heen! Spanjaarden en ook Italianen zijn erg luidruchtige mensen.
Het pelgrimsmenu vandaag is geheel vegetarisch wat een aangename verrassing is.
Vandaag zoals gezegd geen leuke wandeling. Bij het verlaten van de stad liep ik door het industriegebied en daar werd een vrouwelijke pelgrim onwel. Ze vroeg of ik een taxi wilde bellen. Dat wilde ik wel maar ik kon niet uitleggen waar we waren. Dus een sportauto met daarin een (Spaanse) vrouw aangehouden en die zou de pelgrim naar het ziekenhuis brengen. Volgens mij was ze "ondersuikerd" maar ik had niets bij me.
Toch was ik vandaag weer de "guardian angel".
Morgen naar Astorga wat opnieuw 32 km is! Weer een uitdaging. Naarmate ik langer onderweg ben lijk ik steeds sterker te worden. In dit tempo ben ik over 11 dagen in Santiago. Maar ik wil daarna nog doorlopen naar Finisterre of Muxia.
Overigens ben ik. ook een paar keer Nederlandse mannen tegengekomen Die liepen 30 tot 35 km per dag!
Ik ben niet echt afgevallen alleen mijn bovenbenen zijn dunner geworden. En de cellulitis is verdwenen. Dus dames opgelet, het ultieme medicijn tegen cellulitis is een flink stuk gaan wandelen! :-)
Wat wel leuk was is dat "mijn familie" weer herenigd is in Leon, daar waren Albert, Roger, Walter en een nieuwe vriend, Sietse, uit Friesland. We hebben gisteravond samen gegeten en we lopen nu dezelfde afstanden, maar wel afzonderlijk. We hebben uiteindelijk na al die weken dan toch een "groep" gevormd.
In de auberge hier kun je kiezen uit bedden van 5, 9 of 15 euro. Ik kan het niet meer opbrengen die zalen en neem steeds een prive bed. Maar zelfs daar is heel veel geluid, en de muren zijn flinterdun. Ik heb het meegemaakt dat mijn kamer naast dat van een stel Spaanse mannen was. Ze maakten zoveel kabaal dat ik dacht dat ze met zn vieren waren maar de dag erna bleken er maar 2 bedden te staan! Ik kon ze zelfs horen snurken door de muur heen! Spanjaarden en ook Italianen zijn erg luidruchtige mensen.
Het pelgrimsmenu vandaag is geheel vegetarisch wat een aangename verrassing is.
Vandaag zoals gezegd geen leuke wandeling. Bij het verlaten van de stad liep ik door het industriegebied en daar werd een vrouwelijke pelgrim onwel. Ze vroeg of ik een taxi wilde bellen. Dat wilde ik wel maar ik kon niet uitleggen waar we waren. Dus een sportauto met daarin een (Spaanse) vrouw aangehouden en die zou de pelgrim naar het ziekenhuis brengen. Volgens mij was ze "ondersuikerd" maar ik had niets bij me.
Toch was ik vandaag weer de "guardian angel".
Morgen naar Astorga wat opnieuw 32 km is! Weer een uitdaging. Naarmate ik langer onderweg ben lijk ik steeds sterker te worden. In dit tempo ben ik over 11 dagen in Santiago. Maar ik wil daarna nog doorlopen naar Finisterre of Muxia.
Overigens ben ik. ook een paar keer Nederlandse mannen tegengekomen Die liepen 30 tot 35 km per dag!
Ik ben niet echt afgevallen alleen mijn bovenbenen zijn dunner geworden. En de cellulitis is verdwenen. Dus dames opgelet, het ultieme medicijn tegen cellulitis is een flink stuk gaan wandelen! :-)
-
29 Mei 2014 - 19:05
Mar:
Count your blessings: de 'nieuwe' vriend van mn buurvrouw hoor ik elke avond(als ie dr is)om 23.45 uur ejaculeren. Op zich knap - man van de klok;-) -
01 Juni 2014 - 11:11
Ben Droog:
Hallo Petra,
Gisteravond na de kerk even je vader aangesproken over de gezondheid van je moeder en meteen even gevraagd naar jouw ervaringen.
Ik wist van je moeder dat je naar Santiago de Compostella zou gaan; ze vertelde het mij toen ik haar tegenkwam bij het winkelcentrum, vlak voordat jij op pad ging. Vol trots liet ze het Bedrijfsmagazine zien waarin een foto en een tekst te vinden was over jouw uitdaging. Dat het meer dan een uitdaging is heb je inmiddels zelf ook wel ondervonden. Ik heb nog niet al je verhalen gelezen (ik ben pas 'ingestapt' in Leon), maar heb nu al waardering voor je onderneming. Overigens wist ik niet dat het zo druk was met pelgrims op de route. Op zich een goed teken, maar ik kan me voorstellen dat je soms ook wel eens pogingen wil doen om, zoals je in één van je stukjes schrijft, pelgrims te ontwijken i.p.v. ze te ontmoeten.
Ik blijf je volgen en wens je nog veel succes met je (relatief) laatste kilometers.
Groeten
Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
