De rugzak
Door: Petra
10 Maart 2014 | Nederland, Hoorn
Het afgelopen jaar ben ik natuurlijk vaak aan het trainen geweest voor de tocht naar Santiago. Deze laatste maand train ik met mijn rugzak op, met daarin precies datgene wat ik van plan ben om mee te nemen. Ze zeggen dat je niet meer dan 20% van je lichaamsgewicht moet dragen, in mijn geval max 13 kilo.
Maar op de bijeenkomst heb ik wel gehoord dat vrouwen "niet meer dan 8 a 9 kilo" moeten meenemen. Maar ik zou echt niet weten wat ik kan missen, oftewel thuis kan laten. Zijn het de mini shampootjes, cremetjes, of moet ik toch die kleine tandpasta meenemen ipv die grote? Of toch niet die regenbroek meenemen, maar wel de poncho?
Kortom: het proces van het loslaten is in feite al begonnen. De rugzak staat eigenlijk symbool.
Zo was ik gistermorgen vroeg aan de wandel op de dijk naar Schellinkhout met de rugzak op. Je hebt meteen aanspraak, eerst kwam ik 2 evangelisten tegen, die mij aanspraken, ze dachten dat ik met een "survival" bezig was. Na een kort gesprek, wensten ze me "Christus vaart met U mee" en ik vervolgde de tocht.
Op een bankje in de bocht bij de Meeuwenkolonie zat een vrouw. Ik vroeg of ik bij haar mocht zitten en dat was goed. Het gesprek kwam op de Rugzak, dat we in feite allemaal een "rugzak" hebben naarmate we ouder worden. En hoe ik nu al moet leren loslaten om de rugzak zo economisch mogelijk te vullen.
Het gesprek nam een andere wending en ging over "het op zoek zijn naar jezelf" en het bleek dat de vrouw in kwestie de laatste drie jaar op zoek was geweest naar zichzelf, met alle gevolgen van dien.
Of je nou op Schiphol staat, 24 uur met elkaar zit opgesloten in een hotelkamer, op Schiermonnikoog op het strand bent of op de Camino loopt, als je de juiste vragen stelt en iemand laat praten, geeft men zichzelf al heel snel bloot. Het was een bijzonder gesprek dat ik met deze dame had.
Na afloop bedankte ze me voor de ontmoeting, en ze was er van overtuigd dat het een reden had dat ik op dat bankje ben gaan zitten. Wellicht dat ze nu ook een lange wandeltocht wil gaan maken?
Volgende keer meer over bijzondere ontmoetingen met mijn "Rugzak".
Maar op de bijeenkomst heb ik wel gehoord dat vrouwen "niet meer dan 8 a 9 kilo" moeten meenemen. Maar ik zou echt niet weten wat ik kan missen, oftewel thuis kan laten. Zijn het de mini shampootjes, cremetjes, of moet ik toch die kleine tandpasta meenemen ipv die grote? Of toch niet die regenbroek meenemen, maar wel de poncho?
Kortom: het proces van het loslaten is in feite al begonnen. De rugzak staat eigenlijk symbool.
Zo was ik gistermorgen vroeg aan de wandel op de dijk naar Schellinkhout met de rugzak op. Je hebt meteen aanspraak, eerst kwam ik 2 evangelisten tegen, die mij aanspraken, ze dachten dat ik met een "survival" bezig was. Na een kort gesprek, wensten ze me "Christus vaart met U mee" en ik vervolgde de tocht.
Op een bankje in de bocht bij de Meeuwenkolonie zat een vrouw. Ik vroeg of ik bij haar mocht zitten en dat was goed. Het gesprek kwam op de Rugzak, dat we in feite allemaal een "rugzak" hebben naarmate we ouder worden. En hoe ik nu al moet leren loslaten om de rugzak zo economisch mogelijk te vullen.
Het gesprek nam een andere wending en ging over "het op zoek zijn naar jezelf" en het bleek dat de vrouw in kwestie de laatste drie jaar op zoek was geweest naar zichzelf, met alle gevolgen van dien.
Of je nou op Schiphol staat, 24 uur met elkaar zit opgesloten in een hotelkamer, op Schiermonnikoog op het strand bent of op de Camino loopt, als je de juiste vragen stelt en iemand laat praten, geeft men zichzelf al heel snel bloot. Het was een bijzonder gesprek dat ik met deze dame had.
Na afloop bedankte ze me voor de ontmoeting, en ze was er van overtuigd dat het een reden had dat ik op dat bankje ben gaan zitten. Wellicht dat ze nu ook een lange wandeltocht wil gaan maken?
Volgende keer meer over bijzondere ontmoetingen met mijn "Rugzak".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
